Pûdsjeplakkers

Pûdsjeplakkers, mijn lieftallige echtgenoot laat het  wel eens uit zijn mond vallen. Het is niet echt vleiend bedoeld. Het is meestal gericht tegen ambtenaren of andersoortige kastje-naar-de-muur-stuurders, en staat gelijk aan iets als 'oelewappers'.
Nu was ik zelf de afgelopen dagen een flinke 'pûdsjeplakker'. Niet omdat ik er niks van bakte, in tegendeel, ik raakte zeer bedreven in plakken van pûdsjes, oftewel: zakjes. Met reden: Prinses wordt prin-zes! En daar hoort natuurlijk een traktatie bij. Nu wilde ik mij er maar wat 'gemakkelijk' af maken, door kant en klare houten figuurtjes te kopen. Maar het liep spaak op de verpakking. Ik wilde papieren zakjes. En nog leuke ook. En dat werd of duur, of veel (vanaf 250 stuks). En om nou 8 jaar lang ieder jaar op dezelfde papieren zakjes te trakteren...
Toen stuitte ik op de mooie omschrijving van Gras tussen je tenen (hele leuke blog trouwens). En ja, toen dacht ik toch: misschien moet ik ze maar zelf  maken. En nu ik het vrolijke resultaat zie ben ik daar blij om, maar halverwege heb ik mezelf er weer om vervloekt...

30 zakjes, met koekjes en houten figuurtje, klaar voor vertrek naar groep 1/2

Het mooie tweekleurige pakpapier is precies goed voor dit doel. Ik bestelde het bij  Lobbes gewoon met de houten figuurtjes mee. Uit de breedte van het pakpapier kon ik precies twee zakjes halen, dat werkte wel zo snel. Ik knipte dus stukken van 25x50 cm.

En voor de juffies, nog wat voorjaar in een potje.

De vrolijke kleurtjes van het pakpapier maken blij! En bij de Hema vond ik lint in precies de bijpassende kleuren. Eerst zette ik de kaartjes en lintjes met grote knijpers vast, maar dat was me toch te grof. Dus heb ik kleinere bij de Blokker gevonden.

We zijn klaar voor maandag. Nu snel het huis poetsen voor een zondag vol visite!