kabouterdorpje

Op weg naar huis, zo tussen een vergadering, een boodschapje en een wasmachine door zag ik ze ineens. In een ooghoek. Zo mooi! Net alsof iemand ze geboetseerd had en  zorgvuldig neergezet, vel afstekend tegen het knalgroene mos. Blijkbaar was al die regen ook nog ergens goed voor.
Ik kon het niet laten. Toen de wasdroger draaide en de schoolbel bijna weer ging, moest ik terug. Mét camera. Met twee natte knieën en sprookjesplaatjes op mijn geheugenkaart kon ik mijn kroost weer in mijn armen sluiten. Kijk hoe mooi!