Eén van de vele goede voornemens van dit jaar.. of elk jaar... is om meer te gaan eten uit eigen tuin. Tot nu toe genieten we inderdaad zo nu en dan van eigen fruit, zelfgemaakte jam en een spaarzame groente uit eigen grond. In de winter ligt de boel echter stil en lijkt het een troosteloze bende van nattigheid en onkruid. Maar het begint weer te kriebelen. Zo ben ik druk aan het snoeien in de fruitbomen, en heb ik de zadenvoorraad weer opgezocht, om te gaan sorteren. Bij de aanblik van de rucola op het plaatje en de herinnering aan zomersalades van eigen kweek loopt het water me al in de mond. Eerlijk is eerlijk, vaak zijn mijn plannen groter dan de daadwerkelijke oogst, maar er is natuurlijk niets verloren aan tijd die je doorbrengt in de buitenlucht, al is het maar om de rupsen en slakken te voeren.
Onze moestuintjes liggen helaas niet zo gunstig. Een belangrijke voorwaarde voor groei is natuurlijk zon. Nu de heggen een beetje volwassen beginnen te worden, is het aantal zonuren in de tuintjes beperkt. De tuintjes zullen moeten verhuizen. Het zou fijn zijn als het in de voorjaarsvakantie mooi moestuintjes-verhuis-weer wordt.
Ter plekke liep ik vanmorgen even rond, plannen makend voor de nieuwe indeling, en zowaar.. ik vond tussen blubber en onkruid een biet! Mijn allereerste rode biet van eigen tuin, zonder dat ik die bewust gekweekt had. Zouden de moestuin-goden me gunstig gezind zijn dit jaar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je mijn blog leest! Ik vind het fijn om wat van je te horen.